Elektromagnetische debietmeter

Elektromagnetische debietmeters zijn gebaseerd op het principe van Faraday, waarbij een geleider die een magnetisch veld doorkruist een potentiaal genereert dat loodrecht op dat veld staat. De stromingsbuis is omgeven door twee flenzen en twee spoelen. Het magnetische veld dat wordt opgewekt door de elektrische stroom die door de spoelen loopt veroorzaakt een potentiaalverschil in de elektroden die proportioneel is aan het debiet dat gemeten wordt.

Een WIKA-signaalomvormer, direct op het instrument bevestigd of ervan gescheiden (bijv. type FLC-608), genereert de stroom om de magnetische spoel te voeden, detecteert het potentiaalverschil tussen de elektroden, verwerkt het signaal om het debiet te berekenen en beheert de communicatie met de externe regelsystemen.

Het type FLC-1000EL is ontwikkeld voor de accurate debietmeting van vloeistoffen en slurry die moeilijk met andere soorten sensoren gekwantificeerd kunnen worden.

De speciale waferversie kan tussen UNI 2223-flenzen van PN 16 tot PN 40 of tussen ANSI 150- en 300-flenzen worden geïnstalleerd.

Het meetinstrument is uitstekend bestand tegen water, zelfs bij permanente onderdompeling.